Solex

De oproep van onze Dordtse nicht levert een stroom aan leuke foto's op in de Familie-app. Om 23 uur beginnen we wild te appen, terwijl we toch nodig naar bed moeten. Deze vind ik wel de leukste. Begin jaren zeventig? Op het grasveld achter ons huis in de nieuwbouwwijk Angelslo. Op de achtergrond de Anne de Vriesschool. Ik weet alles nog van dat grasveld. Das grasveld was de wereld. 

Onze vader had een Solex. Heb ik het wel eens over zijn Solex gehad. Hij had ook een solide Gazelle fiets, maar hij ging altijd op de Solex. Daar schaamde je dan voor, je vader op een Sole, zo níet-hip. Maar zelf wilde je er toch wel graag op. Mijn buurmeisje slash vriendin Annet had een rode Puch. Veel mooier. En nieuw. Als zij en ik uit brommen gingen voelde het toch wat lullig: ik op de Solex. 

Er is helaas geen foto van mij op de Solex. Maar de vreugde van Zus3 op de Solex is onmiskenbaar. Dit wordt háár tienerfoto! En dat strale dan ook maar een beetje op mij af. Laatst dacht ik nog: zal ik een Solex voor mijn Zuilense-Utrechtse-Bunnikse fietsverkeer? Veel leuker dan een e-bike.