Voigt

We gaan door met de cadeaus. De cadeautafel moet leeg. Maar ik kan niet alles in de kast pleuren. Eerst aandachtig bekijken en van genieten. 

Van onze drie freelance nieuwsjournalisten kreeg een enorm fotoboek cadeau, met foto's van de fotograaf Christian Voigt. Ik kende hem niet. Heel grootformaat. Vandaag komt-ie op tafel en ga ik alles bekijken. Het is verpletterend prachtig. Het zijn veel landschappen, stadsgezichten, vergezichten. Havens, woestijnen, bospaden, Musea, markten en kapsalons, een slagerij, de oevers van de Nijl, de Himalaya, straattaferelen en tempels in Myanmar, zijn werk beslaat de hele wereld. Er is zo ontzettend veel te zien op de foto's, je moet ze helemaal met je ogen aftasten. Je weet niet waar te beginnen en wanneer je klaar bent. Naar elke foto kun je wel een kwartier kijken, zo niet langer. Elke keer als je een bladzijde omslaat denk je: eigenlijk mag ik nog niet omslaan want ik had nog niet alles geien. Op internet lees ik dat die foto's als ze geëxposeerd worden wel 8 meter breed zijn. 

Je kan alleen maar gissen wat het maken van zulke grote haarscherpe gedetailleerde foto's aan techniek en vernuft kosten. Hij schijnt met een grootbeeldcamera te werken, zowel analoog als digitaal. De belichting is ongelofelijk perfect.