Haarzuilens

Laten we eens naar Haarzuilens fietsen, zeggen we. Het is niet ver, maar je moet over de Vecht, het Amsterdam Rijnkanaal, het spoor en de A2. Dat zijn echte hobbels. Dat eerste stuk is onduidelijk en alles behalve romantisch. Maar Westbroek, Tienhoven, Maarsseveen en Loosdrecht heb ik nu wel gezien. Ik wil ten westen van de A2 exploreren. Daar heb je bijvoorbeeld ook het beeldschone Kockengen. Ik zie er op de een of andere manier tegenop omdat je je met een stuk enorm geasfalteerd en geindustrialiseerd Nederland en het onaantrekkelijke  Maarssenbroek moet verhouden.. 

Maar vandaag doen we het en nu weten we het. Als je als  aanvliegroute de Amsterdamsestraatweg neemt is het eerst niet erg mooi, maar wel efficient. (de route langs de Vecht is best omslachtig, als je doel is ten westen van dew A2 te geraken. Want de route langs de Vecht naar Maarssen die we de heenweg nemen is wel pittoresk, maar dan stuit je op de brug te Maarssen die aldoor open staat. Eenmaal over de A2 en dat rare recreatiemeer heen ben je ineens op het mooiste platteland. Heel mooi.

Kasteel Haarzuilens is zo kitsch, dat kan ik vandaag niet aan. We doen een biertje en een clubsandwich in Haarzuilens dorp, waar de finish is van een ralley van de plaatselijke Rotary. Daar doen de plaatselijke notabelen aan mee in hun mooiste oldtimers of andere excentrieke auto's. Met barbecue na. En een hoempa bandje. Dat we dat nu weer allemaal mogen meemaken.