Zaza

Dag op de bank. Ik lees 'Wees onzichtbaar' van Murat Isik. Was er al eerder in begonnen maar was afgehaakt. Het is een vuistdikke roman over het opgroeien in de jaren tachtig van een Turkse jongen in een verloederende Bijlmer. Het boek wordt erg geprezen. Toen ik laatst in de boekwinkel in Schiedam-Noord was vroeg ik de eigenaar: welk boek móet ik lezen en toen gaf hij me deze. 

Het is een heel mooi boek, hoewel ook wel onbehaaglijk, omdat het zo onbehaaglijk is. De armoe, de woedende vader, communist en met uitkering, de wanhopige ruziënde moeder, die zich staande probeert te houden en uiteindelijk werk vindt. De onveiligheid in en om de flat, het jongetje dat ertussendoor probeert te leven, en dat vooral bezig is met overleven. Maar het is met liefde beschreven. Net als 'Knielen op een bed violen' van Jan Siebelink.

Murat Isik is van Zaza-komaf. Zaza is een volk net als de Koerden in oost Turkije, waarschijnlijk van Perzische oorsprong, met een eigen taal. Ik had er nog nooit van gehoord. Ze zijn niet moslim. Dus het is niet eenvoudig voor hem om altijd als Turk en moslim weggezet te worden. Want met al die verschillen tussen bevolkingsgroepen: wie is dan nog in nuances geïnteresseerd. Ze zijn qua godsdienst alevieten, en als je dat opzoekt dan zijn dat soefi's.