Het fauteuiltje

Ik heb om 13 uur een afspraak in Amsterdam Zuid-oost, dus ik neem de gelegenheid te baat om de ochtend eens naar De Woonfabriek te gaan. Ik wil graag een fauteuiltje op mijn logeerkamer annex kapel, om te relaxen en/of om te lezen. Ik weet niet waar te beginnen. Alle stoelen en banken zijn tegenwoordig effen grijs en ik haat woonboulevards, maar de Woonfabriek vond ik altijd nog wel aardig. 

Het is echter afschuwelijk in Villa Arena, nog deprimerender dan anders. Het is dinsdagochtend, niet echt toptijd, en het is helemaal leeg. Tweederde van de winkels is er opgedoekt. Ook De Woonfabriek is vrijwel leeg. Qua bezoekers. Nergens krijg ik een Eureka! of Aha! Erlebnis. De hele woonmall is uitgestorven. 

Vervolgens heb ik nog een uur stuk te slaan, en wat moet je in Ansterdam Zuidoost, dus ga ik maar naar Ikea. Ook hell, maar misschien valt het mee op dinsdagochtend. Daar hebben ze nog wel wens leuke bloemmotieven. Maar daar wordt net de woonkamer- en fauteuilafdeling verbouwd. Geen fauteuil te zien. 

Stoel met hunk

Laatst te Roden had ik in de boekhandel een fauteuiltje gezien van een meubelmaakster die fauteuiltjes bekleedt met borduurlappen van bekende schilderijen. Het was een fauteuiltje van borduurlappen van een schilderij van een lezende vrouw. Erg leuk. Maar die specifieke lappen heeft ze niet meer op voorraad. Wel een Sil de Strandjutter en Oudhollandse molens. En een meisje van Vermeer. Die wil ik dan weer niet. Die fauteuiltjes kosten 600 euro. Nogal veel, vind ik, maar vandaag zie ik al oriënterend dat fauteuils sowieso al gauw 600 euro kosten, dus dat is het argument niet. En design fauteuils zijn al gauw 1800 euro.

Deze rieten stoel vind ik wel leuk. Hij heeft een voetensteun die je in en uit kunt trekken. Hij valt in de categorie Tuinmeubelen, maar dat is ook maar een indeling. Dan moet er wel een vachtje op of een dekentje op maar dan ben je denk ik behoorlijk gelukkig.