Vignet

Ik moet nog even bij de ANWB langs voor een vignet voor Oostenrijk. Je kan ze ook online bestellen, maar dat duurt te lang. Er is een ANWB-winkel in Hoog Catharijne, maar ook een in winkelcentrum Overvecht. Ik heb een enorme hekel aan Overvecht, omdat ik er nooit winkels kan vinden. Vroeger was er nog een plattegrond met winkels erop bij de ingang van de C&A, maar nu zoek je je niet alleen suf naar winkels maar ook naar een plattegrond. 

Maar Overvecht is echt dichterbij dan Hoog Catherijne, en als ik eenmaal weet waar zo'n winkel zit, dan weet ik dat ook weer voor de rest van mijn leven. Nu een half uur dwalen is een investering. 

En zo ontdek ik behalve de ANWB ook de Lidl, want die zit ernaast. Daar kom ik op omdat ik laatst de nieuwe tuinvriendin van de Klopvaart (die ik grootmoedig mijn snijbonen had gegeven, omdat ze er zo naar hunkerde) op straat tegenkwam, waarbij zij meldde dat mijn tuinbonen een beetje smakeloos waren. Die van de Lidl waren veel lekkerder.  

Enfin. Ik haal bij de ANWB-winkel een vignet voor Oostenrijk en een aantal routekaarten. Er werken drie Surinaamse meisjes in ANWB-uniformen. Ik vraag een van hen of er nog meer landen zijn waar je een vignet voor nodig hebt. 'Voor alle vragen moet u op de website kijken', is steevast haar antwoord. Daar word ik dan even witheet van. Je gaat speciaal naar een fysieke winkel omdat je niet alles online wilt doen, omdat daar deskundig personeel staat, denk je. Maar ja. Misschien moet ik dan toch naar Hoog Catherijne.