Schoorvoetend ga ik naar de tuin. Ik was al voorbereid dat het een demotiverende bende zou zijn geworden, drie weken afwezig in een natte zomer is te lang, maar wat er precies zo erg zou zijn dat moet je eerst ervaren. Er is heel veel te ver uitgeschoten, niet opgekomen, opgevroten of verrot. Er is heel veel onkruid, waaronder koppig gras. Eigenlijk moet alles er uit, omspitten en afvoeren, en moet je voor de laatste maand(en) helemaal opnieuw beginnen.
Twee groene paprika's en drie augurken oogst ik en nog een laatste beetje snijbiet. De courgette heeft het formaat van een dijbeen van een dikke man. Die gaat naar de composthoop.
Het wordt waarschijnlijk het moment om te besluiten te gaan stoppen en de boel de boel laten, maar dat vind ik zo slap en laf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten