zondag 20 augustus 2017

Snik

Ik ben een beetje droef. Waarom precies weet ik niet. De vakantie is voorbij en het volle leven gaat weer beginnen. Zoals het werk dat zoveel goeie aandacht vraagt en de bijbehorende ups en downs. De feestjes die vast in de agenda geschreven worden. De concerten waar we naar toe gaan. Welke activiteiten naast het werk dit jaar?

Terug naar het straffe dagritme en de ijzeren discipline. Tien voor zeven op, tien voor acht de deur uit. Ik heb mijn werkmail nog niet geopend. Duizenden mailtjes zullen er liggen waarvan minstens 90 procent irrelevant. Soms gooi ik alles in een keer weg. Als het belangrijk is komt het wel weer, denk je dan. Je weet ook dat je er zo weer in zit. Het werk is als als een oude jas waar je in woont. Maar vandaag nog niet.

Ik ben geloof ik ook droef om de overgroeide moestuin. Met mijn verstand weet ik dat ik er het best mee kan stoppen nu. Maar het voelt als verraad. Ik heb er zoveel tijd en energie aan besteed. En nu is het weg. Of ik moet een hele dag alles omspitten en schoonmaken helemaal overnieuw beginnen. Is dat de moeite waard? Voor de twee resterende maanden? En dan: wat moet ik met al die kolen?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten