zondag 3 september 2017

Garnwerd

Nu lig ik toch in Garnwerd in een bedje. Café Hammingh heeft één kamer (appartement) in het aanbod en die is toevallig niet bezet. En mocht u denken: Garnwerd? Garnwerd? Moet ik dat kennen? Garnwerd is een dorpje in Noord-Groningen aan het riviertje het Reitdiep, dat van oudsher de stad Groningen verbindt met de zee bij Zoutkamp. Nu is daar geen zee meer maar het Lauwersmeer.   

Zwager4 uit MeckPom heeft zijn roots in het Groningse platteland en viert zijn 60e verjaardag voor de Nederlandse familie en schoonfamilie hier. Zij daar in MeckPom zijn degenen  met de sterkste familieband met iedereen, omdat iedereen van alle generaties zo graag bij ze gaat logeren in hun gastvrije karakteristieke huis in dat karakteristieke land.

Vanuit onze studietijd in Groningen (Zus2, Zus4,  Zwager4,Broerlief en Zwager 5 en ik studeerden er) hebben velen van ons een sentimentele snik rond Garnwerd: het was een topbestemming voor een fietstochtje vanuit de stad. Het dorp stelt niet zoveel voor: maar het heeft een molen en een brug én het heeft Café Hammingh, dat al heel lang bestaat en vroeger een pleisterplaats was voor de scheepvaart van Groningen naar Zoutkamp. Dat café is nog steeds in oude stijl. 

We doen een vaartochtje van Café Hamming naar een Gemaal en weerom. En dan gaan we borrelen op het terras en eten in een zaal. Zwager4 heeft om veel speeches en liefst ook modern toneel gevraagd, en die krijgt hij.

Bobby en ik worden het niet eens wie van ons de Bob moet zijn en dan vraag ik maar: Heeft u misschien ook een kamer. En die hebben ze. Het was bijna tweeënhalf uur rijden van Zuilen naar Garnwerd en dus ook weerom. En het stuk van de snelweg de binnenlanden in was onbegrijpelijk. Als het niet hoeft dan doen we de terugreis net zo lief mórgen bij daglicht.

Als we driekwart van de gasten uitgezwaaid hebben doet het clubje dat ooit in Groningen studeerde for old times sake nog één afzakkertje met een glaasje beerenburg en dan gaat iedereen weer zijns weegs. Het is zo allemaal zo vertrouwd en vanzelfsprekend dat het onvergetelijk is. 

En zo doen Bobby (die zijn wortels heeft in Maassluis en nog nooit hier in deze omgeving was) en ik in de nacht een ommetje in het doodstille Garnwerd. Prachtige sterrenhemel. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten