Zus4 uit MeckPom zou met drie vriendinnen langs komen fietsen en logeren. Dinsdag. Door alle dingen op het werk had ik vrijdag tegen haar gezegd dat ik er een beetje tegenop zag. 'We zien wel, ik bel maandag wel hoe de pet staat.' Met Bobby had ik in het weekend doorgenomen hoe we het zouden aanpakken. Vanavond zouden we de bedden klaarmaken en morgen met de boerinnen uit eten. Want ik vond het zo leuk! Echt wel.
Dus vanmorgen app ik: jullie zijn welkom, hoor! Maar ze heeft om mij te sparen de trip omgegooid en ze zijn naar Emmen, of all places. Deze foto stuurt ze me: dames op fietstocht langs het huis waar we vanaf 1965 woonden. Te Angelslo, het Overvecht van Emmen. 'Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets maar het is waar ik geboren ben', zong Wim Sonneveld in 'Het tuinpad van mij vader.'
Bezong ooit iemand jaren zestig nieuwbouw? En toch was het wel een fijn huis. 'Our house, is a very very very fine house...'. We hadden een grote L-vorminge woonkamer op de eerste etage, vier slaapkamers op de tweede. Een klein tuintje, maar veel grote grasvelden. Met al dat openbare groen was het een totaal andere wijkopvatting dan nu gebruikelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten