Op een oude elpee van the Grand Old Lady van de Groningse streektaalmuziek Lianne Abeln staat een mooi liedje: 'Zoltkamp, ik ken die nait meer, en az ik die zai dut mai 't hart zo zeer....' ofzo. Zoutkamp ligt 13 km ten noordwesten van Garnwerd en ik weet Bobby - die na het ontbijt te Garwerd eigenlijk liefst linea recta naar huis wil - over te halen tot een beetje sightseeing. Zo paai ik hem met wat maritieme lokkertjes, zoals een garnalenvissersvloot en een B&B in een sleepbootje.
Ik geloof dat ik een of twee keer in Zoutkamp was. We hadden ons studentencabatetgroepje Stukken Beter met Marg, Zus4, Hani501 en Anja en soms mochten we een weekend in het huis van Margs zus. Dat was (in mij herinnering) een donkerbruin jaren zeventig-rijtjeshuis. Van het oude dorp en de haven herinner me eigenlijk niets. Alleen dat we ruzie kregen in het café, waar de dorpsjongens zo'n clubje van vier vijf stadsmeiden die niet in hen geïnteresseerd waren maar knap irritant vonden. En dat was wederzijds.
Ik word een beetje weemoedig van dit Lege Land. Het enorme verschil met de volle Randstad. Waarom ging iedereen daar weg in de jaren tachtig? Het antwoord os eenvoudig. Het was crisis. Toen ook. Er was niets. Er was geen toekomst. Een beter leven zocht je in het westen en liefst in Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten