Ik heb de smaak weer te pakken, gelukkig. Na de afwas ga ik naar boven naar mijn kapelletje, deur dicht en tekenen. Dit is geinspireerd op een heel mooi middeleeuws houten beeldje in de St Nicolaasbasiliek in IJsselstein. Ik weet niet meer precies wanneer ik er was, afgelopen lente denk ik, en ik had een ansichtkaart van het beeldje meegenomen. Onze Lieve Vrouwe van Eiteren heet het. Ik vind het zo'n troostrijk beeldje. Eiteren, wat is Eiteren, denk je dan. Moet ik dat kennen? En dan is er zomaar een heel Wikipedia-lemma over.
Onze Lieve Vrouw van Eiteren Hulp in nood heet een 'genadebeeld' van Maria en kind, en is gevonden in het voormalig dorp Eiteren, aan de westzijde van IJsselstein.Nooit van het fenomeen gehoord, maar ik vind het een troostrijk beeld. Dus dat woord genade klopt wel. Jaarlijks vindt er in juni een processie plaats, waarbij het beeldje vanaf de basiliek naar de oorspronkelijke vindplaats gedragen wordt. Het dateert waarschijnlijk uit eind 12e of begin 13e eeuw, maar mogelijk is het een kopie uit de 14e of 15e eeuw. Maria is van eiken- of notenhout; het kindeke Jezus mogelijk van lindehout en gips. Door de eeuwen heen heeft het verschillende reparaties en wijzigingen ondergaan. In 1879 kreeg Maria een kroon; in 1986 kroonde bisschop Simonis het kind.
Onze Lieve Vrouw van Eiteren Hulp in nood heet een 'genadebeeld' van Maria en kind, en is gevonden in het voormalig dorp Eiteren, aan de westzijde van IJsselstein.Nooit van het fenomeen gehoord, maar ik vind het een troostrijk beeld. Dus dat woord genade klopt wel. Jaarlijks vindt er in juni een processie plaats, waarbij het beeldje vanaf de basiliek naar de oorspronkelijke vindplaats gedragen wordt. Het dateert waarschijnlijk uit eind 12e of begin 13e eeuw, maar mogelijk is het een kopie uit de 14e of 15e eeuw. Maria is van eiken- of notenhout; het kindeke Jezus mogelijk van lindehout en gips. Door de eeuwen heen heeft het verschillende reparaties en wijzigingen ondergaan. In 1879 kreeg Maria een kroon; in 1986 kroonde bisschop Simonis het kind.
Genadebeeldje. Mooi woord. Genade is een woord dat ik niet meer zo goed kan plaatsen. Het is een geluk dat je toevalt zonder dat je het verdiend hebt. Het is vooral een christelijke begrip maar als je het googelt kom je te weten dat het in de nieuwste bijbelvertaling niet meer voorkomt. Nu wordt het Griekse woord ‘charis’ vertaald als ‘het goede’.
'Genade' moest ik vroeger zeggen als je bij het vechten verloor. Als je onderop lag. Daarmee gaf je je over en hielden ze op. Ik was niet goed in vechten en moest dus altijd om genade vragen. Ik weet meer niet wat erger en eerlozer was: 'meisjesgenade' of 'jongensgenade'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten