Kan alleen nog maar denken: moet nog dit, moet nog dat. Even nog dit doen, even nog dat doen. Gebeurd is gebeurd. Even de boodschappen, even de donkere was. Even Frankfurt voorbereiden, even de werkmail bekijken, even bloemen halen, even een salade maken voor de straatbbq. Ben niet meer te stuiten. Er ontwikkelt zich een keelpijntje, een snothoofd en een hoofdpijn, en ik draaf maar door. Zie als een berg op tegen een woonkamer vol buren. Want het regent. Geloof dat ik me beter maar ziek kan melden en zielig in een slaapzak op de bank. Vissticks met appelmoes. Bewaar ik die koolsalade wel voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten