Rebel Girls

Om vier uur word ik wakker. Huh? Waar ben ik? Mijn telefoon heeft geen stroom meer dus ik kan niet eens zien hoe laat het is. Ik ben denk ik om een uur of tien in slaap gestort en heb niet eens Bobby welterusten gebeld.

Klaarwakker dus. Als de telefoon weer wat doet bekijk ik de foto's na van de eerste dag. Bijna alles kan wel weg. Alleen deze niet. Daar maak ik nu maar een verhaaltje over. In de nacht. Die foto schoot ik om een uur of zes, op de borrel van het Vak. 

Bij aankomst bij de borrel ben ik een beetje boven mijn theewater omdat ik net op een openbare computer een artikel heb gemaakt en naar Nederland gestuurd - dacht ik - en vervolgens gedelete. Want dat doe je als je op een openbare computer werkt. En ook uit de prullenbak verwijderd. Ben ik vergeten het artikel bij te voegen, moet het dus helemaal opnieuw. En het typt al niet zo makkelijk op een Duits toetsenbord waar een aantal letters anders zit. Vooral de y die op de plaats zit van onze z. 

Anyhow. Deze meisjes klampen mij aan. Want ik ben van het Vakblad. Temidden van  honderden druk pratende en borrelende mensen. Heel druk en opgewonden. Ze hebben een boek uitgegeven: Bedtime Stories for Rebel Girls, vandaag op Weteldmeisjesdag en ze hadden me gemaild.... Huh? Waar gaat dit over? Wereldmeisjesdag? Rebel Girls? Moet ik dat weten? Wil ik daar wat mee? Ik ben zo overvoerd van indrukken dat het allemaal niet binnenkomt. Ik zeg: dit is niet een goed moment, ik snap niet wat jullie zeggen, stuur maar een mailtje. Maar ze laten zich niet afschepen. Ze zijn zeer stralend en volhardend, en ze schrijven hun namen op het notitieblokje van mijn telefoon, en ze maken een foto van henzelf en mij, daarna gaan ze rechtstreeks op een volgende persoon af. Op het laatst heef iedereen het over hen. Wat een leuke meisjes.  

Dit is hun site: http://www.rosestories.nl/over/