Maisje

Acht uur in de ochtend op Zuilen. Seinstoring. Minder treinen. Inzet van bussen. Het staat allemaal al weer op de site van het AD. Grr. Wat nu? Terug naar huis en dan met de bolide de file in? Of even afwachten? 

En dan zomaar een ontzettend leuke ontmoeting met een Maisje dat naar Bilthoven moet. Zij móet op tijd in Bilthoven zijn. 'Denk je: ik woon dicht bij mijn werk, maar áltijd is er wat met die trein'. Heerlijk dat even uit te wisselen met een lotgenoot. Ik zeg: 'Kom, we blijven gewoon staan. Misschien komt de volgende trein gewoon wèl en hebben we alleen maar een kwartiertje vertraging.'

Maisje woont net een paar maanden op Zuilen, vertelt ze, en moet nog inburgeren. Dus ik kan haar allemaal leuke tips en adressen aan de hand doen. We stralen allebei als de volgende trein arriveert en gewoon doet wat-ie moet doen. En dat rond achten op een koud perron. We stappen in de trein en kunnen op CS haast geen afscheid nemen. Goeie reis! Fijne dag! Dág! Dág! Dág!