Selma

Gelezen: Selma van Carolijn Visser. Ze heeft met dit boek dit jaar de Libris Geschiedenis Prijs gewonnen en ik ben wel nieuwsgierig. Ik kan het lezen in het Kobo Plus-abonnement dat ik eind augustus na de zomervakantie opgezegd dacht te hebben, maar nee dus. Selma was een Joodse vrouw die de WOII overleefde, in 1946 in Cambridge Engels ging studeren en daar een Chinese man ontmoette, true love, met wie ze begin jaren vijftig naar Peking vertrok. Hij was communist en wilde meehelpen het nieuwe China van Mao opbouwen. Zij beiden zijn in 1967 omgekomen tijdens de Culturele Revolutie. Ze kon er niet weg omdat in die tijd een vrouw die met een buitenlander trouwde automatisch de nationaliteit van haar echtgenoot kreeg. Haar man was psycholoog en stond hoog in de partijhiersrchie, maar als intellectuelen vielen ze in ongenade. Hun beide kinderen - nu in de zestig -  overleefden het wel. Zij wonen sinds de jaren zeventig  in Nederland. Het is een ongelofelijk levensverhaal. 

Tijdens het lezen vraag ik me steeds af wie of wat de bronnen zijn van Carlojn Visser, en in het nawoord staat het. Maar in een e-boek blader je niet makkelijk even na het nawoord. Dan wil ik een voorwoord. In diverse interviews die ik vind wordt ze alleen maar doorgevraagd over Selma en niet over haar werkwijze. 

Selma heeft in haar Chinese jaren veel brieven gestuurd naar haar vader, niemandalletjes omdat ze censor meelas, dus die zijn belangrijk als bron, alsook de herinneringen van de twee kinderen. Die hadden sinds Carolijn Visser boeken over China publiceerde en lezingen hield in het publiek gezeten en haar uiteindelijk aangesproken en het verhaal van hun moeder / ouders verteld.