Ik zou vanavond met Mo naar een optreden van Vals Plat in de Parel van Zuilen, maar het concert wordt in de loop van de middag afgelast. Heel Nederland is ontwricht door de sneeuw. Ik ben ook niet naar Bunnik. Er rijden geen bussen meer, geen treinen en de auto’s lopen vast en glijden sloten in. Nee, zo komt Mo ook niet naar Zuilen.
Zal ik misschien naar jou komen lopen, vraag ik. Zij woont in Tuinwijk, dat is 20 minuten fietsen. Maar nu gaat ook bijna niemand met de fiets. Het is een uur lopen. Ik kom allemaal ouders met kinderbakfietsen tegen die samen naar Zuilen lopen. De heenweg om vijf uur wandel ik langs de Vecht, en de terugweg rond negenen langs een wat bewoondere route.
Rond negenen is het heel stil op straat, er is bijna niemand bij de weg. Geen auto’s, geen bussen, geen brommers... Een wonderbare ervaring. Deze wandeling mocht ik vaker doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten