Dat is zo fijn aan kerstvakantie. Dat je geen plan hebt, dat dan iemand zomaar opbelt en vraagt: ‘Zal ik langskomen?’ En dat je dan ‘Ja leuk!’ kunt zeggen, zonder reserve. Want je hebt gewoon tijd en ruimte. Wat erg dat ik dat zo vaak niet heb.
En het is niet zomaar iemand, het is Nichtje, of ze zal komen. Bébé is alweer 13 maanden. Ze heeft inmiddels haar, vier tanden en ze kan los lopen. Ze is verrukkelijk intens. Ze heeft een hazebeestje mee, maar het ‘troostpopje’ dat ik ooit op de Kerstmarkt te Saarburg kocht, oefent ook meteen op Bébé grote aantrekkingskracht uit.
Zoals u op de foto wellicht kunt zien heeft Nichtje al een tweede kindje op komst. Ze wil er misschien wel dríe. Toen Bébé geboren was had ik voorgesteld dat ik zo eens per maand een dag op Bébé zou oppassen. Maar toen werd op het werk Mandy ziek en kon ik het niet meer waarmaken: Oppastante te Nijmegen. Misschien kan het op den duur wel weer, want Bébé is onweerstaanbaar leuk. Nichtje hoopt dat ze heel stout wordt.
Gelukkig heb ik in de koelkast Chinese wokgroente en biokipfilet voor drie, en nog aardappeltjes en appelmoes voor de kleine. Wat er nu nog gebeurt: deze kerstvakantie is helemaal geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten