Schweinshaxe

De laatste weken vind het weer leuk om af en toe uit eten te gaan. Ben een hele tijd erg van thuis-voor-de-mensen-koken geweest, maar nu vind ik met een vriendin uit eten ook weer erg fijn.

Vanavond ga ik met J. naar het Duitse restaurant Kartoffel dat tot oktober in de Lange Jansstraat zat, bij het Janskerkhof, maar door een conflict met de verhuurder daar weg moest. Ze deden eeen crowdfundingsactie om te verhuizing te bekostigen en nu huizen ze in een werfkelder aan de Oudegracht. Voor wie wil weten waar: onder de H&M. 

Ik ben blij dat het er behoorlijk vol zit en vooral met jongeren. Ik ga niet vaak naar de werfkelders omdat ik ze een beetje laag vind, maar dat ervaar ik vandaag eigenlijk helemaal niet zo. Het is nog steeds enorm leuke relaxte bediening. Het liefst word ik door het alleen Duits sprekende meisje bediend. Auf Deutsch.

Dat je in je eigen stad Flammkuchen kunt eten - die ik alleen ken uit de Pfalz, maakt me helemaal blij. En daarna kiezen we Schweinshaxe, een beenhammetje. Het is niet helemaal (helemaal niet) volgens het nieuwe eetregime met zo min mogelijk dierlijke vetten, maar voor een keer wel lekker stout. We praten het leven bij, kijken naar de mensen, en zijn even helemaal onderdeel van het stadse leven. Gelukkig is een half uur fietsen naar onze respectievelijke buitenwijken, een half uur heen en een half uur terug, dan heb je het illusie dat al het teveel er daarna weer een beetje af is.