Van Greet uit Den Bosch krijg ik een mailtje dat ze Marg nu al zo mist. Dat ze Abba draait. Abba? Ja, daar kon ze zo goed op dansen met Marg. Dat met Marg nu haar laatste protestantse vriendin verdwenen is uit haar Brabantse Umfeld. Wat moest ze nu tussen al die Roomsen. Ik ga ook maar eens Abba draaien. Ik heb niet veel met Abba. Raar idee dat Marg op Abba danste en dat ik daar geen weet van heb. Je weet doorgaans maar zo weinig van de mensen, ook van je naasten. Leve Spotify.
Ik zoek seventies-muziek, om de vele avonden in herinnering te roepen dat we in de toenmalige jongerensocieteit Vera dansten. Marg deed dat zeer expressief. En op de een of andere manier kom ik bij Frederique Spigt terecht waar Marg en ik nog samen naar toe waren afgelopen oktober. Wat vond ze die geweldig. Een openbaring. We wisten nog niet dat ze ziek was. Dat bericht kwam eind november.
‘Baby’s Gone’ is een prachtig nummer op het album. Daar ga ik mijn afscheidswoorden maar rond bouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten