Abschied

Op die rare donderdag te Bunnik, nu bijna twee weken geleden, dat ons kantoor werd leeggehaald door de nieuwe eigenaar, spraken we een afscheidsetentje af en wel in Amersfoort waar Mandy woont. Ze heeft Het ‘wereld’-restaurant Dara  uitgekozen, vlak bij de Oude Poort en het nieuwe Eemplein. Het is een leuke locatie. 

Het is een lief maar raar afscheid. Het verhaal is immers nog niet voorbij, al is het voor Mandy en Eva al wel al meer voorbij dan voor mij. Zij hebben per aanstaande maandag allebei een nieuwe baan. Dus in die zin klopt het afscheid wel. Ik heb geen speech, zeg ik, want ik deed altijd bij elk afscheid een speech, maar wel een cadeautje. Ik heb voor allebei een heel mooi boekje gekocht. O zeggen ze geschrokken, we hebben niets voor jou. Dat geeft niets, zeg ik.

We hebben het de hele maaltijd hoofdschuddend over hoe weird alles gegaan is - en nog steeds gaat. Na afloop heb ik een instortmomentje. Ik sleep mezelf zo’n beetje naar het station en naar huis.