Moestuinieren

De nieuwe moestuin te Oud-Zuilen. Álles wordt opgevroten daar. Ook al heb je er mandjes overheen gezet, alles verdwijnt. Nou niet helemaal alles, maar wel veel. Dat had je niet zo op de vorige moestuin in Overvecht. Wat inmiddels de mandjes uitgroeit is de witte kool. Die heb ik nu maar uit zijn mandjes bevrijd, maar de kans is vrees ik groot dat die morgen ook opgevroten is.

Wat er nog wel staat is de prei, de rabarber, de aardbei en de paprika. Maar daat gebeurt niet zo veel mee. Wat er ook nog staat maar niet erg florissant: de rode biet en drie venkel. Wat opgevroten is: de rode ui, de radijs, de spruiten, vijf van de zes kropsla, de Chinese kool, drie van de zes venkelknollen, zes  Lollo Rosso sla.

Van wat ik zelf gezaaid / gepoot heb groeit tot nu toe alleen de spinazie goed. Van de wortelen zie ik nog niets. En de aardappelen kan ik de grond wel uit kíjken. Ik heb er nog maar een potje bieslook in gezet. Binnenkort maar weer naar het tuincentrum.

Het is nog maar april, zeg ik tegen mezelf. Gewoon doorzetten. Praten en opzoeken wat er aan de hand kan zijn. Twee keer per week ga ik kijken en schoffelen en eventueel bijkopen. Je moet niet bij de pakken neer gaan zitten en wel opgewekt blijven.