Zondag. Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt.Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage.
Sorry hoor. Kwam even naar boven. Vanwege dat ik niet zes dagen gewerkt heb.
Eerst ga ik naar de dienst in het Johannescentrum (Overvecht) met als thema religie & beeldende kunst, de eerste dienst in een reeksje van vier. De voorganger Ruud Bartlema (theoloog enbeeldend kunstenaar) maakt zelf Joods geïnspireerde kunst die doet denken aan Chagall. Hij thematiseert de protestantse angst voor beelden (gebaseerd op het tweede gebod: Gij zult u geen gesneden beeld maken... ), een gedachte die je ook bij jodendom en islam te vinden is en die nogal in tegenstelling staat met de katholieke traditie met al zijn heiligenbeelden en de Oosters-Orthodoxe met al zijn iconen. Ja inderdaad, waar ik zo van houd. Daar wil ik geloof ik wat meer inzicht in.
Maar het is een lang verhaal over al die opvattingen door de tradities. Zelf is hij erg vóór beelden / schilderijen in de kerk, blijkt aan het eind, omdat beelden voor verbinding zorgen in de hersenen, evenals muziek en verhalen. Als ik hem was had ik even deze kerk helemaal vol iconen en schilderijen gehangen. Niet dus. Nou ja, binnen het protestantse vertoog is het een mooie poging. En wat het hier altijd mooi maakt is dat de pianist / dirigent van het koor (Wick Gispen) zo onstuitbaar prachtig gedreven speelt. Dus het is de moeite van het tochtje toch wel waard.
Bobby kon het niet opbrengen om op te staan, maar hij gaat daarna wel mee naar mijn nieuwe lievelingswandeling tussen de Loenderveense Plas en de Wijde Blik door, van Vreeland naar Loosdrecht en weerom. Het is er zó mooi, zeg ik, dat zal je goed doen. En dat doet het. Het is er zo open en zo licht en zo helder water en zoveel vogels. Een soort paradijs. En zo vlak bij huis. 22 km.
Dit paradijs wordt trouwens bedreigd door een kanaal en een hoge damwand voor de pleziervaart bij Oud Loosdrecht. Overal langs de Horndijk hangen protestborden. Het rare is dat die plassen daar allemaal Stiltegebied zijn, van Natuurmonumenten en Waternet. De bewoners verwijten beide organisaties te marchanderen met een paar horeca-ondernemers. Ik heb er wat gemengde gevoelens bij omdat al deze ‘natuurliefhebbers’ enorme miljonairs moeten zijn om in de paradijs te kunnen wonen. Maar het intrigeert wel. What's the story? We gaan het uitzoeken.
Verder lezen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten