Cruisen

Omdat ik voor het ‘netwerken’ vlakbij de Nieuwe Meer ben doe ik een uitje naar De Oeverlanden. Ik ben erg dol op de Nieuwe Meer, maar heb dat stuk altijd een beetje een raar gevonden, vanwege de vele hunkerende mannen die daar rondlopen. Ik denk dat het daar veilig is voor alleenwandelende vrouwen, want de mannen die daar lopen hunkeren naar andere mannen, maar op de een of andere manier sta ik er toch altijd op scherp. Je wilt niet beroofd worden, waar dan ook van. Het is niet het soort mannen dat er speciaal gay uitziet. Maar misschien is hun anders, er zijn daar door de jaren heen veel meer woon- en kantoorwijken gekomen. Misschien is het nu anders.

Er staat een bord met een plattegrond en daarop is een roze vlak ingetekend: ‘cruise-gebied’. In dat gebied mogen de mannen nu vrijelijk cruisen. Daar buiten niet, hoop je. Ik hun het de mannen van harte, daar niet van, maar het blijft lastig dat je je daar als medewandelaar een beetje raar bij voelt. Ooit (toen ik in Amsterdam-Noord woonde bij Het Twiske, waar je ook van die terreinen had, maar zónder verklarend bord) had ik er felle discussies over met een vriend die die cruiseplaatsen een mooie oplossing vond voor al die brave huisvaders die niet uit de kast waren en niet naar Amsterdamse homokroegen durfden. Wat zeurde ik, die mannen waren toch niet op mij uit? Dat kun je wel zeggen, zeg ik, maar vrouwen zijn in de natuur altijd op hun hoede. En niet voor niets! We sloegen elkaar bijna de koppen in. Hoe verschillend mensen de wereld om hen heen kunnen ervaren. En dan is dit maar één terreintje.

In je eentje in de ‘natuur’, ik vind het fascinerend of ik me wel en niet veilig voel. Hier dus niet.