Hier is het gedoe van de afgelopen dagen met de zilvervaren voorlopig op uitgedraaid. Misschien is er een kritieke datum voorbij, een datum dat er doorgaans een grafsteen klaar is en geplaatst wordt en dat er weer een fase van rouw voorbij is? 14 maart stierf ze. 20 maart was de uitvaart. Het is nu drie maanden later.
Er is geen steen met Margs naam erop om naar af te reizen. Mijn memorial staat nu. Er zijn waarschijnlijk in diverse woningen kleine memorials. Ik zal ze hoogstwaarschijnlijk nooit te zien krijgen. Ik ben tevreden over de memorial op de boekenkast in mijn kapelletje. Simpel. Respectvol. Remember me, liet ze zingen tijdens de uitvaart. We zullen je niet vergeten.
Onder Margs memorial is dat van Mutti. Een foto van haar en mij toen ze nog redelijk goed was. En een bord met al haar plastic kralen. En een notitieblokje waarin ze alle adressen had geschreven. Met haar pregnante ouderwetse juffen-handschrift. Daaronder mijzelf in Maleisië. Circa 1995. Met Bartje ervoor. De kast is een bonte verzameling herinneringen aan vervlogen tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten