De film ‘Jeune femme’ draait in ‘t Hoogt. Hoofdpersoon is de 31-jarige Paula die het huis uit gezet is door haar oudere vriend, een fotograaf, met wie 10 jaar als geliefde en model heeft geleefd. De film won eerder dit jaar een prijs in Cannes als beste debuutfilm. Hij is gemaakt door een vrijwel vrouwelijke crew. De regisseur heet Léonor Seraille.
De film begint als ze het appartement is uitgezet en ze met haar hoofd tegen de voordeur bonkt en met een woedend chaotisch verhaal bij de crisisopvang belandt. Daar staat ze dan. Ze heeft na school weinig meer bij geleerd, heeft als muze een luxe leventje geleid en nu staat ze met lege handen. Zelf gedaan. Eerst is ze vol ongeloof en behoorlijk hysterisch, maar gaandeweg steeds realistischer. Baantjes zoeken. Kamer zoeken. Moeder opzoeken die ze ruim 10 jaar niet gezien heeft en die haar nu niet meer wil zien. Kennissen maken. Fouten maken. Aanklooien. Maar toch ook goede vrienden maken met het meisje voor wie ze nanny is. Een Afrikaanse man die als bewaker in een winkelcentrum werkt. Het is een hele rauwe maar toch lieve film.
Aan het eind wil de fotograaf haar weer terug, maar hij is laatdunkend over alles wat zij nu voor zichzelf verworven heeft. Het baantje in de lingeriewinkel, haar kamer. En wat de toekomst ook brengen moge: terug naar hem zal ze zeker niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten