Dag op het duin. Gelezen: ‘Marsepeinen vingers’ door Öznur Karaca. Tweede generatie Turks te Gent. Ik ken de uitgever, vind hem mooi literair en geëngageerd, dus het moet wel wat zijn. Een Turks meisje Servi wier vader jong overleden is trouwt met een Turkse jongen die in Gent woont. Vol verwachting gaat ze naar Europa waar ze in het huis van de schoonfamilie ongeveer opgesloten wordt. In fabriek werken, veel huis houden doen, vier kinderen baren. Man is veel weg, werkt elders in Europa, wordt met de jaren agggressiever. De dochters vervreemden en proberen een eigen weg te vinden. Mooi geschreven, interessant om te lezen, maar net niet meeslepend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten