We vieren Bobby’s verjaardag met een kamer vol familie en vrienden. Het is toch altijd weer een wonder dat ze allemaal komen op 1 januari. En zo gezellig. Hij wil het er niet over hebben dat hij nu ook 60 is, en dat is goed, maar ik vind het wel prettig dat ik niet meer de enige in huis ben die 60 is. Zijn zus speldt hem een button op met 60 erop die hij de hele avond draagt. En ik vergeet helemaal een foto te maken.
Het leven stopt niet bij 60. In Het Parool staat een artikel over tachtigers en negentigers die nu eindelijk in de bloei van hun leven staan. Dat kan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten