Gymfit

Ik herinner met nog goed dat ik in het eerste jaar dat ik te Utrecht/Zuilen woonde naar de activiteitenmarkt in de wijk ging, om te weten te komen wat er aan aanbod was. Het was een beetje een markt voor de ‘onderkant’ van de samenleving, was mijn indruk. Een was dame sprak me aan of ik interesse had in 50+ damesgymnastiek. Ik zag me al. Bejaardengym! Ik? Nooit!

Nu is het drie jaar verder, ik zit driekwart jaar op middenklasse-yoga, en heb ik steeds weer nieuwe pijntjes. Lopen en fietsen is niet genoeg, ik moet meer lichaamsdele bewegen. Voor yoga ben ik duidelijk niet in de wieg gelegd. In het yoga-klasje ben de slechtste leerling van de klas en ik maak geen vorderingen. Ik word er niet soepeler en ik kom ook niet tot Verlichting. Mijn ironische yoga-tekeningen - een afgeleide van het klasje - zijn populair, dat dan weer wel.

Vorige week toen ik van de acupunctuur kwam, kwam ineens die 50+-gym weer in mijn herinnering terug. Ik zocht me rot op internet en ik vond ze. De gymnastiekvereniging heet ‘Sport Vereent’, ze hebben voornamelijk jeugdclubs en een damesclub voor 50+. Gymfit heet heet het. De dames gymmen op dinsdagavond in de sportzaal bij de Prinses Margrietschool. Ik heb allemaal beelden bij 50-plus gym, waardoor ik in de weerstand schiet. ‘Ik zit al járen op 50-plus gymnastiek’, onthult echter Zus4. Zij is er zeer tevreden over. Ze doen veel buikspieroefeniningen. 

De beelden kloppen grotendeels. Het is een groep die eerder 70-plus is. Er zitten hoogstens twee vijftigsters bij. De juf Ria (ook 65-plus) vertelt dat deze dames al hun hele leven samen gymmen. 

Tot mijn verrassing geven de oefeningen veel genoegen. Ik zweet ook behoorlijk, het is waratje geen kattenpis. We bewegen op muziek, geen harde muziek, het is een soort soft-aerobics. De juf complimenteert me achteraf dat ik goed mee kon komen. Of ik vroeger gedanst heb? Ik glim van genoegen. Van de slechtste leerling van de klas (bij yoga) hoor ik nu ineens in de subtop.