Lampenpoetsersgras

Zwaze appt of ik misschien nog naar een museum ga, want zelf kan ze niet vanwege langdurige bronchitis. En dan komt er zo lang geen nieuw stuk op Museumkijker.nl. Misschien, zeg ik een beetje afhoudend, ik zie wel. Misschien wil ik naar fotografe Berenice Abbott in Huis Marseille in Amsterdam of naar Monet in het Gemeentemuseum in Den Haag (dat ineens Kunstmuseum Den Haag heet). 

Maar als ik van de fysiotherapie kom (au au) wil ik liefst in mijn tuintje thuis onkruid wieden tussen de stenen en lelijke / dode planten eruit. Dat wil ik liever dan in de regen en de trein naar een ver-weg-museum. Dus de tuin thuis wordt het. Vorige week nam ik twee siergrassen mee van de markt in Oosterbeek, mooie pluimen, in plaats van twee bijna-dode pollen niksig gras. Pennesetum heten ze in het latijn; en in het Nederlands 'lampenpoetsersgras'. Die moeten nodig in de volle grond.

Twee van die oude niksige graspollen staan in de bloembak vóór. Het valt waratje niet mee om met één linkerhand vier jaar oude graspollen uit een bloembak te verwijderen. Wat hebben die een zware wortels! Met een spitvork boven je macht wrikken. Ik doe wel een half uur over slechts één pol. Maar als het eindelijk lukt, dan heb je ook wat.