De pastaborden

Om even terug te komen op de pastaborden: Bobby moppert een beetje dat we nu wel nieuw servies hebben maar geen diepe pastaborden. En hij houdt zo van pasta. Op zijn verjaardag kreeg hij het klassieke Italiaanse kookboek De Zilveren Lepel - Pasta. Ik bedoel maar. (Voor wie deze verhaallijn gemist heeft: lees de hier de december-misère even na. Ik wilde nieuw servies voor het kerstdiner en koos de Rome-serie van de Hema.) Toen ik laatst bij Zus3 in Den Helder was kwamen we toevallig in haar Hema en zag ik nog één pastabord van de serie. Dat vond  ik toen maar weer zo één. Dus die kocht ik niet. Had ik misschien toch moeten doen.

Nu zijn de Rome-pastaborden helemaal van de website van de Hema verdwenen. Maar via Google vind ik ze toch. Ze zijn nog steeds niet leverbaar, maar 'check de winkelvoorraad'. In Almelo en in Baarle Nassau zijn de borden - als je de Hema-site mag geloven - ruim voorradig, maar dat zeiden ze toen in december ook over Utrecht, wat niet waar bleek. 

Om het nu systematisch aan te pakken bel ik eerst maar eens naar de algemene Hema Klantenservice. Die weten het ook niet. Ik ben - blijkt - veel handiger met hun systeem dan zij. Ze kan niet zeggen of en wanneer die pastaborden weer in het assortiment zijn. Ze kan ook niet een mailtje sturen als de borden er weer zouden zijn. Er is geen reden om aan te nemen dat de betreffende borden helemaal uit het assortiment zijn, ook al zijn ze van de website af, maar verder weet ze het ook niet. Nee, ik kan de borden niet opgestuurd krijgen uit een van die winkels, mochten ze nog ergens op voorraad zijn, als ik ze vind (dat moet ik zelf doen) dan moet ik er zelf naar toe. In Utrecht en Maarssen heb ik in december tevergeefs de Hema’s afgefietst, maar als ik iets verder in de omgeving rondneus lijken ze 'ruim op voorraad' in Loosdrecht (heeft Loosdrecht een Hema?) , in Vianen, in Huizen. 

Ik weet niet waarom, maar ik bel met Huizen. Klantenservices in dorpen zijn veel aardiger dan die in grote steden. En waratje: Hema Huizen heeft nog zes Rome pastaborden! Ze legt ze opzij, zegt ze, en ik kan ze komen oppikken. Ik had me geheel ingesteld op een oeverloze zoektocht, was dit het al!