Piet Groen

Bobby's neef Dré en zijn vrouw, allebei ver in de 70, zijn zeer verrukt over ons stulpje. Zij hebben lange tijd in een ruime villa in het groen in een dorpje nabij Parijs gewoond en zijn na hun pensionering neergestreken in een chique flat aan de Amstel bij het Amstel Station. Vanwege de kinderen en kleinkinderen in Amsterdam. Hun dochter is ook al weer 50. 

We doen natuurlijk een rondleiding door het huis. Het Och en O! is niet van de lucht. In Bobby's bibliotheek staan enige schilderijen uit de nalatenschap van zijn ouders, waar neef Dré veel van blijkt te weten. Het bosgezicht is door zijn opa geschilderd - ik ben even kwijt of dat ook Bobby's opa was - die les had gehad van de Rotterdamse kunstschilder Piet Groen, schilder van stadsgezichten, havengezichten, landschappen en stillevens met bloemen. En al snel herkent hij het stilleven-met-bloemetjes als van deze Piet Groen (1886-1964). O help.

Het is heel gezellig. Ze praten graag en veel en uitvoerig. Het kan komen doordat ze allebei tamelijk doof zijn dat je het gevoel hebt dat ze niet zo goed luisteren. Maar ze glunderen van jewelste vanwege de ontvangst en het lekkers. Dat is leuk.