Naar de kwekerij

Af en toe app en/of bel ik een bekende om te vragen hoe zij het maakt/maken en om te horen hoe zij de crisis doorstaat/doorstaan, en of zij misschien in is/zijn voor een wandelingetje of een fietstochtje in een leeg landschap. Of een kopje thee in de tuin. Sommigen blijven strikt thuis en op zichzelf, anderen hebben wat contact in de straat, de mensen die wel met mij een eindje willen wandelen of fietsen zijn schaars. Er is maar één gespreksonderwerp: de Corona-crisis. Snot heeft vrijwel iedereen en af en toe heeft iemand iets ernstigere gezondheidsklachten. 

Zo lang de zon nog zo schettert ga ik nog maar wat plantjes halen en die in de tuin of in de potjes drukken. Gewoon even dóór de mismoedigheid heen drukken.  

Dus gaat vandaag de fietstocht naar Haarzuilens en Harmelen. Naar de Kwekerij aldaar, die open is op vrijdag en zaterdag. Ik koop er wat roosjes, bosviooltjes en anemoontjes. Er blaast een fikse koude wind dus het polderfietsen valt niet mee. Maar als de plantjes in de potjes zitten en in de borders, dan is dat fijn om naar te kijken. Dat heb je toch maar mooi weer gedaan, Lucie Theodora, ook al had je geen moed.