Asperges

Het is zo raar dat ik steeds niet weet of en wat ik zal tekenen. De rode draad  is altijd - net als bij dit blog -  iets wat mij treft. En nu wil het niet. De zwarte zwanen waren de laatste. Gisteren zag ik hele leuke ‘Wallische geiten’ op de dierenweide in Haarzuilens, half wit half zwart, maar die zijn het ook niet. Ik vraag me af of ik tv-personen zal tekenen, politici of Corona-deskundigen, of presentatoren, of eten, nu de maaltijden zo belangrijk momentum op de dag zijn.

Gisteren heb ik asperges klaargemaakt. Voor het eerst van mijn leven. My first asperges. Ik vind asperges héél erg lekker. Bobby maakt ze altijd klaar op de traditionele wijze met beenham en ei en botersaus. Het is een feest als het aspergetijd is. Het aspergeseizoen is dit jaar stilletjes van start gegaan. De meeste aspergekwekers zitten in de Peel, in Brabant, waar het coronavirus zou huishoudt. Ze liggen me al een week aan te stralen  in de supermarkt. Bobby maakt sinds hij het Italiaanse kookboek ‘De zilveren lepel’ op zijn verjaardag kreeg echter steeds pasta’s. Knetterduur zijn de asperges nog: 9 euro voor een kilo. Raar als je bedenkt dat de aspergekwekers hun waren momenteel niet kwijt kunnen aan de horeca. 

Om kort te gaan: ik koop die ene kilo ongeschilde die er nog ligt. De pakjes van een pond zijn al voorgeschild. Dat vind ik te weinig. En ik zoek een recept dat niet lijkt op Bobby’s recept. Het worden asperges met mosterd-room-kaas-saus in de oven. En krieltjes. Heel erg lekker. Zo genieten dat het wel een tekening verdient. Maar al die kleine stukjes ham en ei, wat een gepriegel...

https://www.ohmyfoodness.nl/omf-kookt/gegratineerde-ovenschotel-met-witte-asperges-en-beenham/