Duivelsklauw

Bij de wandeling vorige week met de dames van de ‘optreedcommissie’ namen we ook ieders gezondheidsklachten door. Hoe of het met mijn vorig jaar gebroken pols en al die nare naweeën was/is. Nu ja, het doet allemaal wel weer. Helemaal recht is de hand niet meer, beetje stijf, beetje pijnlijk. Maar niet heel erg. Zeg dat het 80% hersteld is. Maar die ietwat pijnlijke stijve vingers heb ik ook links.

Sommige mensen zijn een soort heksendokters. Zo ook Ines. Ik móest ‘Duivelsklauw’ nemen. te koop bij de groene winkel. Hoe heet dat, zeg je? Dúivelsklauw. Zij gebruikte het zelf ook, tegen artrose en dat moest ik ook. Pillen en handgel. Met veel klem en overredingskracht. Wat ik nog meer slikte. Magnesium voor de nacht. Dat was goed.

Ze was zo klemvast en overtuigend dat ik dacht: ’Lucie, je kan er wel om lachen, maar je bent gek als je het niet probeert.’ Dus heb ik Duivelsklauw-pillen en handgel gekocht. Die gebruik ik nu enige dagen en ik verbeeld me dat het inderdaad minder erg wordt. Vooral links. de laatstleden gebroken pols was rechts. 

De Duivelsklauw is een plantje dat groeit in de woestijn in landen in zuidelijk Afrika zoals Botswana. Als je er dan over googelt kom je of dweperige artikelen over de Bosjesmannen tegen die het al gebruikten en zo gezond waren, en artikelen van mensen die strijd voeren tegen kwakzalverij. Niets bewezen over de werking van dit bloemetje, je kan net zo goed paracetamol nemen.