Maandag is in principe mijn sollicitatiedag, en dat betekent vacatures zoeken, onderzoeken, beetje soulsearching doen, maar vandaag is er echt geen vacature waar ik ook maar een beetje enthousiast van word. En dat is en blijft steeds het criterium, en zo'n vacature vind ik bijna elke week. Maar vandaag niet.
Om even wat op te beuren na al die zinloze uren besluit ik tot een fietstochtje langs de Vecht naar de boekhandel in Breukelen. Met die zon kan dat niet anders dan schitterend zijn. Deze boekhandel is zowaar open, ze delen medicinale handschoentjes uit voor als je een boek wilt inkijken. Er is ook een beetje een vieze oude man in de winkel die alle boeken aanraakt met blote handen, dus ik wijs hem vriendelijk op de handschoentjes. ‘Sorry’, zegt hij, ‘sorry.’ Maar hij gaat gewoon door met het aanraken van de boeken met zijn blote handen.
Ik koop een koopjes-kookboek en een roman en toer weer verder. Net over de brug over de Vecht passeer ik een zeker Landgoed Gunterstein, dat een particulier natuurterrein blijkt te zijn waar je als passant zomaar mag wandelen. Gunterstein: zo’n naam van Marten Toonder. Why not, denk ik en ik zet mijn fiets op slot. Er is geen plattegrond, dus ik ga kriskras.
Het is allemaal een ongelofelijk beeldschoon plaatje. Reeën in de weides, de stokoude freule op een golfkarretje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten