Gelezen: Slapende herinneringen door de Franse schrijver Patrick Modiano. In 2014 won hij de Nobelprijs voor de Literatuur. Mooi boekje. Herinneringen aan zijn dolende jaren vijftig en zestig in Parijs. Toevallige ontmoetingen, soort van vriendschappen, soms heftige zaken maar toch zeer voorbijgaand. Een beetje vage herinneringen en een peinzende dromerige sfeer.
Ik denk dat me dat nu hier extra aanspreekt omdat we in een veenkoloniegebied zitten dat vergelijkbaar is met de oostelijke omstreken van Emmen. En ter hoogte van Groningen waar ik studeerde en natuurlijk ook allerhande ontmoetingen had. Er komt van alles boven drijven aan gezichten en namen.
Thuis in het Noorden, terwijl ik al veertig jaar weg ben. Ik merk wel dat ik hier gemakkelijk contact leg met de mensen en dat dat leuke gesprekjes zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten