Om mij moverende redenen ben ik vandaag te Amstelveen. En nu ik er toch ben kan ik ook wel even naar een museum. En zo kom ik terecht in Museum Jan, dat tot voor kort Museum Jan van der Togt heette. Je hebt twee musea in Amstelveen: het Cobra-museum in het moderne Stadshart en dit Museum Jan in het oude dorp. Terwijl het bij het Stadshart uit zijn voegen barst van de auto’s en de snelwegen en je nergens (gratis) kunt parkeren is het oude dorp een oase van rust, heel leuk en gezellig, én gratis parkeren.
Er zijn maar drie bezoekers in het Museum Jan, dus het is best een beetje bizar om je via internet aan te moeten melden en de pijlen te volgen. Er staat heel veel glaskunst en er hangen nu ook heel veel ‘Zeegezichten’ van Jan Cremer. Hij is inmiddels 80. Ook zijn Grand Opening was net na de lockdown. 'Heel triest', vertelt de conservator die de telefoontjes aanneemt van mensen die het museum willen bezoeken. Want Jans vrienden uit de hele wereld waren naar Amsterdam gekomen om bij de Opening te zijn en nu zwierven ze wat doelloos door het lege Amsterdam.
Zeer de moeite waard. Prachtige woeste zeegezichten. Grote dikke zanderige klodders verf. Onrust. Oerkracht. Niet alleen van de zee, maar ook van de man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten