Het is nog twee dagen zomer, en dus gaan we nog even fietsen. Ik wil Bobby graag de westelijke kant van de provincie Utrecht laten zien, die ik in april ontdekte in de eerste Corona-maanden. Het wijdse lege polderlandschap ten westen van Breukelen, bij Nieuwe Ter Aar, Wilnis, Vinkeveen, Kockengen. Dit voorjaar wandelde ik al twee keer langs een mooi cafeetje Paviljoen Toren De Grote Sniep, midden in de weidegebieden aan de ‘Veenkade’ in de buurt van Wilnis, dat toen beide keren dicht was. Nu is het open. Wat is dat leuk. Wat een uitzichten.
Waar loopt eigenlijk de grens tussen Utrecht en Noord-Holland, peinzen we ons op een bankje. Plaatsen als Mijdrecht, Vinkeveen, Abcoude, waarvan wij zeker menen te weten dat ze in Noord-Holland liggen, blijken in Utrecht te liggen.
De dag eindigt op een zonnig terras in Haarzuilens. Er zijn veel mensen op het brinkpleintje. Er zou kermis zijn, vertelt de ober, maar dat ging wegens Corona niet door. De mensen zijn toch gekomen. Ze hebben een grote radiocassetterecorder meegenomen voor de feestsfeer. Trompetgeschal klinkt. Een onverwacht leuk vakantiedagje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten