Omdat Bobby altijd onmiddellijk na aankomst alle foldertjes met toeristische attracties in de buurt verzamelt en leest en daar dan de kopermijnen, bierbrouwerijen en wijnkelders uit voorstelt, kan ik beter de foldertjes zelf tijdig gaan lezen en ook voorstellen doen. Want het regent nogal veel en lang wandelen is geen goed idee. In elk geval is het raadzaam paraplu’s te gaan scoren.
Vandaag stel ik het stadje Merzig voor, 20 km zuidelijk, ook aan de Saar, vanwege een historische Altstad en een wolvenpark. (Halverwege is er ook nog een Abtei-Brauerei met Abtei-Biere.) hij is er meteen voor in. Maar Merzig heb je wel in een uur uit. Er is een prachtige boekhandel ‘Rote Zora’ en er is een mooie oude kerk, maar dat is het dan wel. Een verzachtende omstandigheid: het regent, en dan is geen enkele stad mooi. Rote Zora schijnt de Duitse Pippi Langkous te zijn.
Dat wolvenpark net buiten Merzig is een groots project van een oud-inwoner van Merzig, Werner Freund. Hij was zijn leven lang een wolvenonderzoeker. Het park is een (nat) bos vol hekken en de belofte van wolven, die zich alleen niet altijd laten zien. Het bezoek doet een beetje denken aan de boottochten whale-watching die ik ooit tijdens een vakantie in Canada ondernam. Elke dag wilde Ex weer, en nooit zagen we een whale. Uiteindelijk zien we vandaag toch drie wolven. Het is al met al een tópuitje.
De kopermijn die we gaan bezoeken is alleen vrijdags en zaterdags open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten