Zus3 en ik willen graag naar het Leersumse Veld. De combinatie bos, hei en water spreekt tot de verbeelding, zeker in de herfst. Op en een of andere manier ben ik er nog nooit geweest want het is net te ver. Toen ik laatst met Line en haar grote herdershond naar Leersum ging om te wandelen bleek het Leersumse Veld zelf geen hondenlosloopgebied. Dus gingen we een eindje verderop in het bos.
Het mag geloof ik niet zo zijn. Vandaag staat eerst het verkeer muurvast op de provinciale weg tussen Maarn en Leersum. Wie doet er nu asfalteren op zaterdagmiddag? Komen we na een half uur stilstaan eindelijk op de parkeerplaats van Staatsbosbeheer aan, blijken we bepaald niet de enigen te zijn. Het is een gekrioel van auto’s en er zijn geen parkeerplekken meer. Auto’s die op een bospad geparkeerd staan hebben een bon. Dus uitwijken naar elders. Komt het door de nieuwe Corona-beperkingen dat het hier zo krankzinnig druk is?
Als we eindelijk lopend bij het startpunt van de wandelroutes aankomen is er een plattegrond met een gele paaltjesroutes om het meer heen, 6 km, maar wij zien nergens gele paaltjes. Alleen geel-groene. Dan volgen we die maar, maar die route blijkt helemaal niet om het meer heen te lopen maar recht zuidelijk naar Leersum door het bos, en wel naar de parkeerplaats waar ik met Line geparkeerd stond een paar weken geleden. Grr.
Laten we genieten van het bos en het beschouwen als uitnodiging om nóg een keer te gaan, zeggen we wijs tegen elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten