Brillen

Mijn ogen doen het minder goed dan eerder. Vooral ‘s avonds bij kunstlicht boeken lezen kost veel moeite. De letters dansen voor mijn ogen. Op tv kan ik vooral de voetballers op het veld niet meer onderscheiden. Hoe erg is erg, zult u zeggen.

Maar ik maak online een afspraak bij Ace&Tate, waar ik - drie jaar geleden alweer - mijn huidige bril kocht. Eerst de oogmeting. De oogmeetster zegt dat er veraf weinig tot geen verschil is met de vorige keer. En van de leesbril maakt ze van +2,5 nu +2,75. Waarschijnlijk zitten er mini-krasjes op het glas, zegt ze. 

Míjn huidige bril - die ik nog steeds de allermooiste vind - hebben ze niet meer in het assortiment. Het model heet ‘Franck’. De glazen kunnen op zich in het oude montuur, maar het is de vraag of het niet al een beetje versleten is. O, wat een keuzestress weer. De vorige keer nam ik Bobby de tweede keer mee, en hij zei bij elk montuur dat ik opzette peinzend: ‘Ja die kán...’ Nee, men moet zélf kiezen.  Nu zit ik te twijfelen tussen Franck (Concrete Jungle) en Lily (óók Concrete Jungle). Of gewoon mijn oude model houden.

Oeps. De zorgverzekering erop na geslagen. Die vergoedt eens per drie jaar een volledige bril, maar alleen bij de ketens Specsavers, Eyes & More, Eyewish en Pearl. Bij andere brillenwinkels kun je € 50 vergoeding krijgen. Dat is wel heel weinig. Wordt vervolgd.