Terwijl ik deze week een beetje opgeslokt werd door het nieuws over Forum voor Democratie was er ook nog vanaf woensdagvond gesprek over (de dood van) de Argentijnse voetballer Diego Maradona. Is het raar om te zeggen dat de man in mijn leven en bewustzijn geen enkele rol speelde? Natuurlijk ken je zijn naam en weet je hij de beroemdste voetballer ooit ever was, en dat het op een gegeven moment niet goed met hem afliep, ik herinner me foto’s van zijn enorme overgewicht, maar dat zijn klokken en klepels.
De VPRO had deze week de ruim twee uur durende documentaire over Maradona - een herhaling van de uitzending die in mei was. De film is recent, uit 2019. Prachtige film. Ik hoef het natuulijk niet na te vertellen want iedereen behalve ik weet alles over Maradona. Leuk om de kleine jongen te zien, voetballen was zijn alles, op zijn elfde ging hij bij een voerbalelftal. Eerst in Argentinië, toen in Barcelona, en groot werd hij in Napels. Hij was krankzinnig populair maar kon daardoor geen stap meer buiten de deur doen. Overspoeld door pers en fans. Net als Lady Di. Bij hem waren cocaïne-verslaving en afhankelijkheid van de maffia tot gevolg. Prostituees. Schandalen. En toen Italië in 1990 het WK verloor van Argentinië, en Maradona speelde voor Argentinië, nog wel in Napels, werd hij uitgekotst.
Het is leuk om de briljante jonge speler te zien, en hoe hij geniet van zijn succes. Eerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten