Er zij licht

Het wordt òf Den Haag òf Laren, had ik bedacht. Maar bij beide musea zijn zo rond 12 uur de tickets vrijwel uitverkocht. De mensen willen kunst. En het mag weer. Terwijl ik de laatste ticket van vandaag in Den Haag denk te kopen (online) weigert het definitieve bestellen en ben ik hem kwijt. Dan ga ik maar naar Laren, naar de tentoonstelling ‘Schilders van licht’. In het Singer hangen best regelmatig dezelfde schilderijen, uit de eigen collectie, altijd weer onder een andere noemer. De tentoonstelling ‘Weer en wind’ vorig jaar had ook van die prachtige luchten. Heerlijk is het daar.

Het idee voor de tentoonstelling is uit nood geboren, staat te lezen in het persbericht. Door de coronacrisis moest een geplande tentoonstelling over Théo van Rysselberghe verplaatst worden naar 2021. De vervanger is een expositie met schilderijen uit de verzameling van Singer Laren. 'Van zonovergoten landschappen tot scènes in felle spotlights, 'Schilders van licht. Monet tot Sluijters' laat zien hoe kunstenaars rond 1900 licht weergeven. Claude Monet schildert impressies van natuurlijke lichtval, Jan Toorop, Co Breman en Ferdinand Hart Nibbrig stippelen vibrerende lichteffecten; Jan Sluijters experimenteert met kleur om de sensatie van licht te verbeelden. Leo Gestel vangt in zijn portretten het ‘innerlijke licht’ van zijn modellen, en Kees Maks ensceneert  zijn schilderijen in kunstlicht. Ten slotte gaan diverse kunstenaars op reis naar het mediterrane licht. 

Het is best druk. De mensen willen licht. Licht in de Corona-tijd, licht in de late herfst. Licht geeft lucht. Licht geeft een opgewekt gemoed