Naar Tante Mies in Den Haag die 94 is geworden. Die woont alleen, is ook erg alleen, maar ze komt niet in aanmerking voor een appartement in een verzorgingsoord omdat ze te weinig lichamelijke klachten zou hebben. Ondertussen loopt ze wel behoorlijk krom en heeft ze Parkinson met erge trilhanden.
Het leven van een 94-jarige. Tante Mies heeft een gat in haar sok. Wat doe jij met gaten in je sokken, vraagt ze mij. Die gooi ik weg, zeg ik. Zij niet, zij stopt ze, maar nu heeft ze geen ecru garen meer. Ze komt de deur niet meer uit. Waar koop je stopgaren, vraag ik. Vroeger bij V&D, denk ik. In Utrecht is nog één fournitourenwinkel, dus ik beloof voor haar garen te halen en op te sturen.
Als ik vraag of ik haar stopgaren mag zien, komt ze met haar doos met stopgaren aan en daar zitten wel dertig veertig kaartjes met stopgaren in, en ook twéé ecru. ‘O!’, zegt ze verbaasd. Maar ze heeft ook bruine sokken met een gat, beetje leverkleurig. Ga ik die maar voor haar halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten