Gelezen: U mag even plaatsnemen van Caroline R. Mooie titel voor een boek over borstkanker krijgen. De kankerpatiënt wandelt immers van behandelaar naar behandelaar. Die hebben vaak niet al te fijne boodschappen en leiden die dan in met zo’n uitnodiging. Ik ken de schrijfster van dit boek een beetje, zij was een contact uit mijn verleden. Een hele leuke succesvolle carrièrevrouw. Nadat mijn baan stopte was ik nog bij haar op ‘netwerkgesprek’, maar ze kon niet wat voor me betekenen.
Daarna kreeg ze dus de diagnose borstkanker. Hoe een carrièrevrouw omgaat met iets als kanker. Net als iedereen, zou je zeggen. Want kanker maaktbgeen onderscheid. Naar het ziekenhuis, waar je hopelijk vriendelijk en adequaat geholpen wordt. Het vertrouwen dat je moet hebben in de artsen. De scans. De medicijnen. De vermoeidheid. De fysio.
Ik lees het zeer geïnteresseerd, en vraag me af hoe Annelies (vriendin van vroeger, overleden aan borstkanker) alles beschreven zou hebben. Hoe zou ik het beschrijven als ik zelf... ik las het vooral met verbazing. De vrouw met borstkanker is en blijft in deze registratie boven alles carrièrevrouw. Ze heeft naast haar carriere ook een echtgenoot (arts) en twee dochters, maar het boek over haar kanker gaat meer over haar carrière dan over persoonlijke zaken als angst of pijn of familie. Haar man heet ‘mijn man’ en haar dochters ‘mijn dochters’. Ze zijn erbij en begeleiden haar. De zaak, de collega’s, het Boekenbal en auteurs worden echter wel met naam en toenaam genoemd.
De carrièrevrouw die bovenal carrièrevrouw wil zijn en blijven.
- Mijn In Memoriam van Annelies (2009):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten