Het is het zesde jaar van onze clematis en het eerste jaar dat-ie echt wat doet, ontdekken we deze zondagochtend. De kamperfoelie en de clematis die jaar na jaar daar in de eeuwige schaduw naast de schutting links stonden te verpieteren… En dan dacht ik: ‘De hoveniers zullen toch wel weten wat ze gedaan hebben. Geduld!’ Ik heb er wel in het derde jaar dat we hier woonden een nieuwe clematis naast gezet, dus welke van de twee het uiteindelijk zo goed doet… Maar het geduld wordt nu beloond.
De monnikskap die ze ook tegen de schutting geplant hebben die het in de schaduw goed zou doen, en waar ik jaar na jaar een nieuwe neergezet heb, komt wel op maar bloeit nog steeds niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten