Vallersvik

Verhuisdag op vakantie is altijd een uitputtingsslag. Vroeg opstaan, snel ontbijten, inpakken, de auto vol proppen… en vandaag almaar de dreiging van regen. 

Op ons lijstje staan nog drie ‘droomcampings’ aan de kust. Van de foto’s op de websites word je doorgaans weinig wijzer en het verbaast dan ook niet dat ze het alle drie helemaal niet zijn. Niet. Alle drie vol witgoed langs kaarsrechte asfaltlaantjes. Nee, deze doen we maar niet. Echt niet. En voort maar weer. Zucht.

Ter troost gaan we onderweg lunchen in een traditionele Zweedse ‘herberg’ Värobäcka Vardshus. Dan staan er grote schalen warm eten in warmhouders en schep je zelf op. We nemen allebei kabeljauw in veel creme fraiche en gebakken kaas erop. Mmm. En salades. Van beide diëten mag dit. https://www.varobackavardshus.se/ We smikkelen zoveel dat we ‘s avonds nog geen enkele honger hebben.

Dan gaan we maar op de bonnefooi langs de kustweg rijden, waar regelmatig campingbordjes staan. En zo stuiten we na nog enige missers op deze camping: een níet zompig grasveldje naast een kerk die ook een cafétje is. De Vallersvik Camping van de Vallersvik Kyrka. Aan het strand. De camping is dus van de kerk. Er is een ruim tentenveld direct aan zee. Strandje én scherenkust. Zoiets verzin je toch niet. Wel wat veel Duitse gezinnen. Die zijn veel luider dan Zweedse gezinnen.