Weg restaurant

Fahn fahn fahn auf der Autobahn… Als je acht uur moet rijden zijn goede rustplekken onderweg van groot belang. Eigenlijk kennen we álle wegrestaurants tussen Utrecht en MeckPom. Op de heenweg is de eerste die we aandoen meestal Dammer Berge voorbij Osnabrück, de tweede eentje bij Hamburg Stillhorn, of verderop de Raststätte Gudow. De terugweg heeft een andere dynamiek: dan is de eerste stop voorbij Hamburg richting Bremen: Hollenstedt of Ostetal. En vervolgens jakkeren we meestal door naar voorheen AC restaurant en nu La Place langs de A1 in Nederland. 

De Raststättes zijn deze terugreis echt een issue, omdat er weinig kwaliteitsvoedsel te krijgen is in de Duitse wegrestaurants. Er was altijd een uitgebreide saladebar maar vanwege Corona zijn die dicht. Ik red het dieettechnisch met chicken wings en geroosterde groenten (zonder patat!) en Bobby met vegetarische paella. Het is er druk en geen pretje, dus we verheugen ons enorm op straks die La Place met écht vers eten. 

Maar waar wás die vestiging ook alweer? We welles-nietes-en wat af. Bobby is er van overtuigd dat hij net over de grens is nog voor Hengelo en dat we hem gemist hebben. Ik ben er van overtuigd dat-ie komt na de afslag Deventer. We hebben hem gemist, zegt Bobby. Nee hij komt nog, zeg ik. Hoe kún je die lelijke (voorheen) AC nou missen. 

Uiteindelijk blijkt het de La Place (voorheen AC) bij Struik te zijn, bij Holten. Maar het bedrijf dicht, gestopt, sinds een jaar, door Corona. Weg restaurant. Er komt nog een La Place te Stroe, die niet is gesloten, maar dan hoeven we niet meer.

We rijden enigszins teleurgesteld weer verder, maar verheugen ons al gauw op een zelfgebakken glutenvrije thuispizza.

Herman Finkers is bij de digibieb verkrijgbaar als luisterboek. Ga ik daar de vakantie maar mee afsluiten.