Rolf-Felix

Bobby en ik doen vanavond alvast Bonte Avond, hoewel we pas zondag gaan terugrijden. Bij het Weingut Stürm-Pargen midden in ons dorp Bullay. Je kunt er zowel buiten als binnen eten en drinken.  Vanwege de optrekkende kou wil ik toch liever binnen. Daar is geen tafel meer vrij, maar een meneer nodigt ons aan zijn tafel. Hij is in zijn eentje een paar dagen op fietsvakantie. Heeft net een lichtgewicht e-bike gekocht. Zo’n grijzende knappe man, geen idee hoe oud, al lang met pensioen. Ja graag, zeg ik. Bobby twijfelde nog. 

De tafelgenoot heet Rolf-Felix, hij woont in de buurt van Stuttgart, heeft altijd voor de NAVO gewerkt, op vele plaatsen in Europa gewoond, ook in Limburg. Met Bobby praat hij over voetbal en wereldpolitiek, op mij werpt hij met enige regelmaat oogjes. Zijn vrouw is minder mobiel, vertelt hij, ze gaan elk jaar op vakantie naar het Waddeneiland Sylt en af en toe doet hij een vierdaags sportief vakantietje in zijn eentje. Nu dus. Als klus maakt hij menukaarten voor Griekse restaurants. 

Het is een genoeglijke ‘Bonte Avond’, waarbij ik me aan geen een van dieet-regels houd. We doen wijnproeven, eten een schnitzel met pommels. Het is allemaal bijzonder vrolijkstemmend.